twitter
rss

Destinasi yg aku benci utk aku, tp aku terpaksa gak ke situ. Klo dri situ aku bermula, di situ gak r aku kena akhiri. B4 bertolak, aku tgk ruang tamu umah. OMG, dh mcm tongkang pecah bru epas terjatuh bangunan 800 tingkat. Ni r sebab kehidupan yang nomad, moved itinerant make me fucking sick. Nyaris xciden plak, berkhayal sgt sbb benci nk blik ke destinasi. Tuhan still sygkan aku. Mekacih tuhan.

Mlm ni aku jdi x tentu arah, aku sndri pn xtaw nape..pe dosa aku kat dia? Aku nk tny korg, pe mksd "x sedia"? adakah jwpn utk cool down atau sebab xnk terus terang yg hatimu dh dipunyai? Kenapa r manusia x mcm aku yg serba trus terang...masalah ke klo nk berterus terang..mgkn suka bler tgk aku giler..kenapa aku yg jdi mangsa? Ptg td aku wat pangai gler2 aku..moto aku semput, igtkan ke kaburetor msuk air..smp kat masjid je rupanya chock aku tertarik..pas btlkan chock, trus rembat 160km/h kat highway arau-kola perlis..x tkot mati ke? biar mati pn, hati aku aman sbb terlpas bencana dunia ni..

Aku x taw r nape keadaan memaksa aku. Hari2 aku kena ngadap byg si Teddy bler ade klas. Walaupun kami bkn sekelas. Tp sbb deretan dewan kuliah dlm satu bangunan. Mcm2 perasaan timbul, aku sendiri pn x taw mner satu perasaan yg aku wat utk determined tingkah laku aku. Klo dl teserempak, masing2 wat senyuman manis xpn senyuman smp ke telinga (aku r tu) hehehe...but time had changed everythings, kli ni klo teserempak masing2 akan pandang kok lain sbg erti alangkah baiknya klo tu bkn dia. Klo tgh bw moto, msing2 rela lggr kete kat depan sbb x nmpk pny nk ngelak dri bertentang mata masing2.

Early in the morning, org lain breakfast nasi lemak, aku breakfas pizza ngn McD yg aku bw dri umah. Sedap bangat. Mmbr2 sume dh gerak g klas, aku dok melayan feel keenakkan mknan barat tu. Aku pn lantak r lecturer dh smpai klas ke blom. Janji pizza ditangan hbis dijamah. Aku sarung bju Kaspersky ngn jacket pemberian Teddy trus menderu ke klas.Perkataan pertama kuar dlm klas tu "aku kenyang sehhh". hahahahaha. Dh mcm ular sawa telan kambing. Ptg tu, aku lpak pantai sesorg, tmpt aku slalo lpak sesorg sbg insan yg sunyi kembali. Batu kat pantai seberang ramai tu pn dh knl aku ni insan kesunyian.  ;)

Aku blik umah lg, (aku dh ckp xyah ajr aku nk blik umah). I pull my throttle to gain such a max speed. once again i dare to die cz of my adrenaline rush produce anxiety disorder. "I fucking don't care". Dlm masa setengah jam je dh smp dpn umah. Lagi laju dri naik kete. Smpai2 trus bka peti ais tgk de plak choc fav aku. Snickers, ade byk g choc smp telan air liur aku tgk. Pe g rembat r 2-3 mkn sesorg. Hati aku terseyum sebab de penghibur ni masih cam muka ayah-Cik dia. Dia senyum kat aku, sejuk sementar hati ni. Merangkak laju dia dtg kat aku. Love U gemot so much.... Mmuuuaaahhhh <3


Today, aku dh kotakan janji aku utk kawan aku yg baik. Izniey, aku dh treat ko pizza, aku bw ko jejln, aku bw ko lpak pantai. Aku dh lunaskan janji aku sebagai seorang kwn yg setia. Ko dh byk beri semangat kat aku utk bangun balik. Byk yg ko dh tlg aku, jasa ko tuhan je blh bls. Even aku bg a million ringgit, sume tu still x berbls lg. God Bless U my frenz.

Ya allah, mlm ni hambamu sedih gler..Even td aku gembira dpn dia, tp kali ni aku sedih sangat...aku nangis, nangis smp aku terpaksa bernafas pkai mulut...aku x dpt thn air mata aku ni lg dh..

Ya allah, telah kau tarik Teddy dri aku...aku still blh mengadap si Teddy kat universiti ni...
Ya allah, telah aku alami kesedihan yg msih lekat smp sekarang...
Ya allah, di tambah pula dengan dugaanMu kali ini btl2 menguji kesabaran aku...Sebentar lg tiada lg kwn aku yg paling baik dlm dunia ni.. Perpisahan pershabatan aku dan Izniey pula di uji...aku sedih smp xleh nk bangun dgn kata apa2..
Ya allah, kawan yg baik adalah segalanya bg aku...aku makin keseorangan di sini...jgn pisahkan talian persahabatan aku dengan Izniey, kwn yg betul2 beharga bagi aku..

arghhhhhhh...dugaan...dugaan...toloooooonnnngggggggg....

My adopted sIs had reminded me. My heart too soft n fragile at a gurl. Such understanding s!s. Come on abg!!!
Stop treat me like ur puppet, gurls. Cure are required. Enough for these fucking stupid love feelings.

Pabila kakak dan adik, aku silap pecaturan mempercayai kakak dia.

TrUsT noBody Baiya.

Pkul 5 a.m, aku check-out dri HOTEL kat sebrang jaya ni, sedih aku nk tgglkan kengkawan. But i have too.
Dorglah ngerti perasaan aku. Terima kasih Frenz, korg mmg bkn Feeding Frenzy.
Aku sayang korang kengkawan.